Δυο μέρες έχουν περάσει από τα επεισόδια και τους βανδαλισμούς που ξέσπασαν την Τετάρτη στο Σύνταγμα κι ακόμα η πλατεία εξακολουθεί να μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο.
Η αποκατάσταση των ζημιών θα κοστίσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε μια περίοδο που δεν περισσεύουν. Οι ξενοδόχοι της Αθήνας πασχίζουν ακόμα να πείσουν τους πελάτες τους να μην ακυρώσουν τις κρατήσεις που είχαν κάνει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή το Σύνταγμα έχει μετατραπεί εδώ και χρόνια σε σημείο αναφοράς των διαδηλώσεων, επειδή στο Σύνταγμα συνεδριάζει η Βουλή.
Μήπως λοιπόν ήλθε η ώρα να σκεφτούν τα κόμματα την πρόταση να μετακομίσει η Βουλή κάπου εκτός του ιστορικού κέντρου της Αθήνας;
Η ιδέα είχε πέσει πρώτη φορά στο τραπέζι, όταν έφυγε ο Ιππόδρομος από το Δέλτα του Φαλήρου. Αλλά οι βουλευτές είχαν πει τότε, ότι δεν μπορεί η Δημοκρατία να υποκύψει στις πιέσεις που δημιουργούν οι διαμαρτυρίες και οι κινητοποιήσεις των διαδηλωτών.
«Η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται» είχαν πει τότε, βρίσκοντας μια πειστική δικαιολογία για να μην χάσουν οι πολιτικοί μας, την άνεση να κινούνται στο κέντρο και την πολυτέλεια να πηγαίνουν με τα πόδια από τη Βουλή στο εστιατόριο και από εστιατόριο στο ξενοδοχείο τους.
Τώρα λοιπόν που η Δημοκρατία εκβιάζεται έτσι κι αλλιώς, από Τρόικες, ευρωπαίους ηγέτες, συνδικαλιστές και πολλούς άλλους, μήπως πρέπει να το ξανασκεφτούμε;
Η Βουλή μπορεί να συνεδριάζει στο Σύνταγμα σε πανηγυρικού τύπου συνεδριάσεις (ορκωμοσίες, υποδοχή ξένων ηγετών κ.λ.π.) και οι καθημερινές συνεδριάσεις μπορούν κάλλιστα να μεταφερθούν σε ένα σύγχρονο και λειτουργικό κτίριο εκτός του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας.
Για φανταστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα στις διαδηλώσεις, αν η Βουλή και τα υπουργεία μετακόμιζαν στο Φάληρο, ή στον Ασπρόπυργο;
Από την ημέρα που το υπουργείο Παιδείας μετακόμισε στο Μαρούσι, σταμάτησαν οι διαδηλώσεις μαθητών και φοιτητών που έκλειναν κάθε τρεις και λίγο την Μητροπόλεως. Από την ημέρα που το υπουργείο Μεταφορών μετακόμισε από την Ξενοφώντος στην Μεσογείων, οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ επέλεξαν άλλες μορφές κινητοποιήσεων από τις πορείες.
Μήπως πρέπει να το ξανασκεφτούμε λοιπόν;
Βασιλης Χιωτης
"ΒΗΜΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου