Περίπατος στον Φαληρικό Ορμο, Κυριακή, απόγευμα με ντάλα ήλιο και 35 βαθμούς Κελσίου. Και όμως κάποιοι, νέοι οι περισσότεροι, αντί για βουτιές στη θάλασσα, ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση για μια ξενάγηση στα μυστικά μιας τόσο κοντινής και τόσο «άγνωστής» μας περιοχής
Η πρόταση έγινε γνωστή από το διαδικτυακό www.debop.gr που ίδρυσαν το 2009 τρία κορίτσια. Αντί να μείνουν στο εξωτερικό, όπου είχαν πάει για σπουδές, επέστρεψαν και με την εμπειρία που είχαν αποκομίσει έστησαν το σάιτ για να προβάλλουν εκδηλώσεις, δράσεις, πρωτοβουλίες «που δεν έχουν την προβολή που τους αναλογεί και κυρίως είναι χαμηλού κόστους», αλλά και να προτείνουν μικρές επισκέψεις σε άγνωστες, σε πολλούς, περιοχές της Αθήνας.
«Τέτοιες βόλτες περιλαμβάνονται στην καθημερινότητα των κατοίκων πόλεων του εξωτερικού», μου είπαν η Ντορέτα Λινάκη και η Σταυρούλα Πανοπούλου του debop (έλειπε η Τζένη Χριστοδούλου, η τρίτη της ιδρυτικής ομάδας), μέχρι να συγκεντρωθούν οι ενδιαφερόμενοι.
Στη βόλτα είχε προσφερθεί να έλθει και το μέλος του σάιτ, μετέπειτα φίλος Παναγιώτης Κοντόλαιμος, αρχαιολόγος. Με τις πληροφορίες του, μια υπό άλλες συνθήκες μάλλον άχρωμη βόλτα μετατράπηκε σε ενδιαφέροντα περίπατο.
Ξεκινήσαμε στις 18.15 με τον ήλιο ακόμα ψηλά. Στα πρώτα μέτρα, δεξιά, μια δίγλωσση πινακίδα δίνει αφορμή για το πρώτο πικρό χαμόγελο. «Τμήμα Εσπιανάδας με πρόβλεψη για φύτευση». Από κάτω, τριγύρω και όσο πήγαινε το μάτι, ξερόχορτα. Περασμένα, ολυμπιακά μεγαλεία...
Στάση πρώτη, 18.30, στον σκεπαστό γυάλινο εξώστη με θέα στη συνολικά 146 στρεμμάτων έκταση του πρώην ιπποδρόμου, μας προσπερνούν μπαμπάς, μαμά και παιδί με ποδήλατα. «Είναι ένα από τα πιο αισθητικά σημεία της Αθήνας», λέει ο αρχαιολόγος της παρέας. «Σπάνια συναντά κανείς σε ευρωπαϊκή πόλη τόσο μεγάλο χώρο κοντά στη θάλασσα». Σύμφωνα με την αρχιτεκτονική μελέτη του Ρέντσο Πιάνο για το Κέντρο Πολιτισμού - Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», θα φιλοξενήσει τη νέα Εθνική Βιβλιοθήκη και το νέο κτίριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής αλλά και το πάρκο «Σταύρος Νιάρχος» 100 στρεμμάτων.
Καθώς περπατούσαμε ρώτησα τον Αλέξη Μπάλα, συνοδοιπόρο του 4ου deWalk - αλλιώς «βόλτα του μήνα» - που διοργάνωσε η ομάδα του debop, γιατί δεν βρίσκεται σε κάποια παραλία με την παρέα του. «Θα ακούσουμε ενδιαφέροντα πράγματα».
Τον συμπληρώνει ο Οδυσσέας Μεταξάς από τα Ανω Ιλίσια. «Το κομμάτι των ολυμπιακών εγκαταστάσεων είναι αποκλεισμένο».
Αυτό έλεγε και ο Πάνος Κοντόλαιμος στις 18.45, όταν σταθήκαμε ακριβώς πάνω από την παραλιακή λεωφόρο.
Καλά καταλάβατε. Η φαρδιά γέφυρα κάτω από την οποία περνάμε στην αρχή του Φαληρικού Δέλτα, στο ύψος του πρώην ιπποδρόμου, είναι μόνο για πεζούς. Από αυτό το σημείο η θέα είναι εντυπωσιακή, σχεδόν ανεμπόδιστη προς κάθε κατεύθυνση. Το θέαμα, όμως, αμφιλεγόμενο. Ξεραΐλα και εγκατάλειψη μέχρι το ΣΕΦ, με φόντο το τσιμεντένιο περίγραμμα της Καστέλλας. Μπετόν και προς τη μεριά του Φαλήρου. Δάση από πολυκατοικίες στις πλαγιές του Υμηττού, όσο πάει το μάτι. Ωστόσο, το γαλάζιο του Αργοσαρωνικού ξεκουράζει το βλέμμα. Κάτω από το σημείο όπου στεκόμαστε, η Πολεμική Αεροπορία στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε τις εγκαταστάσεις της, μας πληροφόρησε ο αρχαιολόγος, οι οποίες «λειτουργούσαν έως το 1950». Ανατολικά της θερινής βίλας Συγγρού, εξάλλου, είχε τις εγκαταστάσεις του το Πολεμικό Ναυτικό.
Κοντοσταθήκαμε λίγο πιο κάτω. Δείχνοντας το κτιριακό συγκρότημα που στεγάζει πολυσινεμά και καφετέριες, ο Παναγιώτης μας είπε πως στην αρχαιότητα υπήρχε λιμάνι. «Βρέθηκαν θραύσματα εμπορικών αμφορέων και οι αρχαιολόγοι συμπέραναν ότι στην αρχαιότητα το Φάληρο υπήρξε το πρώτο λιμάνι της αρχαίας Αθήνας, πριν και από τον Πειραιά».
«Πολύ ωραία βόλτα, πολύ ωραία ιδέα», έλεγε, ενθουσιασμένη με την πρόταση του debop.gr, η εκπαιδευτικός Ελένη Πρωτοψάλτη που ήρθε - έχοντας υποστεί συγκοινωνιακή ταλαιπωρία - από την Καισαριανή. «Χαίρομαι που γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις από νέους. Πρέπει να τις στηρίζουμε. Πόσω μάλλον όταν είναι δωρεάν». Και να σκεφθεί κανείς πως τα δύο από τα τρία κορίτσια που το εμπνεύστηκαν είναι άνεργα. Αισιοδοξούν όμως. Και το παλεύουν. Κουράγιο παίρνουν από τα 14.000 μέλη που μετρά το σάιτ τους.
Στις 19.20 παίρνοντας την κατηφόρα της Εσπλανάδας φθάσαμε στην Πλατεία Νερού. Σε απόσταση λίγων μέτρων, μέσα στη θάλασσα βρίσκεται ένα ογκώδες μεταλλικό κατασκεύασμα - εξάμβλωμα, κλειστό, που δίνει την αίσθηση ότι θα έπρεπε να λειτουργούσε ως καφετέρια ή εστιατόριο. Εμποδίζει τη θέα προς τη μαρίνα του Τροκαντερό και τα ιστορικά πολεμικά πλοία του Πολεμικού Ναυτικού. Ποιος το φύτεψε εκεί; Αγνωστο.
Πηγη
tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου