Του Σπύρου Αλεξίου, salexiou@isotimia.gr
Ήδη τρέχουμε τον πέμπτο χρόνο της ύφεσης και τη δεύτερη χρονιά που η χώρα βυθίζεται στο σπιράλ του οικονομικού θανάτου: Κρίση εμπιστοσύνης που οδηγεί σε κρίση ρευστότητας και το αντίστροφο, περικοπές και λιτότητα που οδηγούν σε μείωση της κατανάλωσης, νέα μείωση ρευστότητας, περαιτέρω ελλείμματα και μεγαλύτερη ύφεση.
Οι δανειστές μας, που λαμβάνουν και τις αποφάσεις, αρνούνται, πάρα τις σύσσωμες αντιδράσεις κοινωνίας και αγορών, να δουν το λάθος και επιμένουν σε νέα πακέτα λιτότητας που θα οδηγήσουν βαθύτερα στην ύφεση.
Η τελευταία έκθεση της Κομισιόν μιλάει για μειώσεις μισθών μέχρι σήμερα στο 30% για ΔΕΚΟ και δημόσιο τομέα και μόλις 6,6% στον ιδιωτικό τομέα, πολύ χαμηλότερα, όπως υποστηρίζουν, από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Για άλλη μια φορά επιλέγουν το νούμερο που τους βολεύει για να δικαιολογήσουν τα πακέτα λιτότητας.
Την προηγούμενη φορά, έλεγαν ότι οι βασικοί μισθοί μας ήταν υψηλότεροι από των Ισπανίας - Πορτογαλίας. Δεν μας είπαν, όμως, για τους πραγματικούς μισθούς που απομένουν στις τσέπες, αφού αφαιρέσουμε έκτακτα τέλη, φορολογίες και χαράτσια. Ούτε μας είπαν για την αγοραστική δύναμη, που δείχνει την πραγματική δυνατότητα των μισθών σε συσχετισμό με τις τιμές και τον πληθωρισμό.
Έτσι και τώρα, επιλέγουν ένα στατιστικό στοιχείο, αυτό της μείωσης των μισθών κατά 6,6% στον ιδιωτικό τομέα, για να δικαιολογήσουν το μπαράζ των μέτρων του Ιουνίου που έρχονται.
Πλάκα μας κάνουν; Ποια μείωση 6,6%; Από πού βγαίνει αυτό; Σύμφωνα με το ΙΝΕ και το ΙΟΒΕ, οι μισθοί μας (και οι συντάξεις) από 14 έχουν γίνει 8 στα δύο χρόνια της ύφεσης, αν συνυπολογίσουμε την έκτακτη φορολόγηση και τα χαράτσια μέχρι το Φεβρουάριο. Αυτό σημαίνει μείωση εισοδημάτων 40% και πάνω. Όταν, λοιπόν, η Κομισιόν βγαίνει και λέει μείωση μόλις 6,6%, θα πρέπει κάποιος (επίσημος αξιωματούχος) να τους υπενθυμίσει: συν τις μειώσεις από έκτακτες εισφορές, συν τα χαράτσια στα τέλη, συν τα νέα χαμηλότερα αφορολόγητα, συν τον πληθωρισμό λόγω ΦΠΑ, συν, συν, συν.
Αν οι μειώσεις ήταν 6,6%, δεν θα αυτοκτονούσαν οι συνταξιούχοι στην πλατεία Συντάγματος και δεν θα έπαιρναν των ομματιών τους να γίνουν μετανάστες οι εργαζόμενοι, ούτε θα ανοίγαμε κοινωνικά παντοπωλεία και συσσίτια για τους πεινασμένους.
Αλήθεια, η Ελλάδα στις αυτοκτονίες, στην πείνα, στα συσσίτια, στους άστεγους, πού βρίσκεται σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ; Εδώ δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για να τα δει η Κομισιόν; Πραγματικά πιστεύουν ότι με τέτοια ανόητα τρικ και επιλεκτικά στοιχεία μπορούν να κοροϊδέψουν τον κόσμο και να περάσουν επικοινωνιακά τα νέα μέτρα; Αν ναι, δεν είναι μόνο ανίκανοι, είναι και ανόητοι. Όσα νούμερα βολικά και να εφεύρουν, η πραγματικότητα υπάρχει μπροστά μας, δίπλα μας, στο δρόμο, στις γειτονιές μας. Σκοντάφτεις πάνω της, θες δεν θες.
Η χώρα, με γοργό ρυθμό, πτωχοποιείται κάθε μέρα: επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο, επιταγές σκάνε, δάνεια κοκκινίζουν και οι εργαζόμενοι οδηγούνται είτε στην ανεργία, είτε στην ανέχεια με τις συνεχείς μειώσεις μισθών. Η ρευστότητα έχει εξανεμιστεί: 150.000 επιχειρήσεις καθυστερούν από 2 μέχρι 5 μήνες τα δεδουλευμένα σε 400.000 εργαζόμενους. (Στην «απληρωσιά» πού είμαστε στον Μέσο Κοινοτικό Όρο; Τι λέει για αυτό η Κομισιόν;) Νέο σημείο καμπής αναμένεται να είναι ο «μαύρος» Ιούνιος του 2012.
Στα τέλη Μαΐου, τρεις μήνες μετά την ψήφιση του Μνημονίου, μπαίνει η ταφόπλακα στις συλλογικές εργασιακές συμβάσεις και απελευθερώνεται απόλυτα η αγορά εργασίας. Από τα τέλη Μαΐου, από όλα τα μέτρα που έχουν ψηφισθεί, δύο είναι αυτά που θα έχουν καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις που έρχονται: η δυνατότητα των εργοδοτών να προχωρούν σε μειώσεις μισθών με ατομικές συμβάσεις και η μείωση της αποζημίωσης για απόλυση μέχρι 5 μισθούς το ανώτερο.
Αν το πρώτο Μνημόνιο είχε ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, το νέο Μνημόνιο ανοίγει το κουτί της Πανδώρας. Μπροστά στην ύφεση που βαθαίνει μέρα τη μέρα, οι επιχειρήσεις αναμένεται να προχωρήσουν σε πογκρόμ μειώσεων μισθών και απολύσεων.
Αυτό σε πρώτο χρόνο θα οδηγήσει σε συγκρούσεις με τα συνδικάτα, σε νέες στρατιές ανέργων και νέα ένταση. Σε δεύτερο χρόνο θα αφαιρέσει και άλλη ρευστότητα από την αγορά, θα επιδεινώσει το κλίμα και θα μειώσει περαιτέρω την κατανάλωση.
Αν σε όλο αυτό το σκηνικό προσθέσουμε τους φόρους και τις εισφορές του 2012 που έμειναν για μετά τις εκλογές, και το νέο πακέτο μέτρων 14 δισ. που ζητάει η τρόικα, τότε αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα πως από αυτό το καλοκαίρι το υφεσιακό σπιράλ θα επιταχυνθεί: περισσότεροι άνεργοι, περισσότεροι κακοπληρωμένοι, περισσότεροι φόροι οδηγούν σε χαμηλότερη κατανάλωση και μείωση της ρευστότητας.
Αν σήμερα κλείνουν 200 επιχειρήσεις την ημέρα και προσθέτονται 1.000 άνεργοι καθημερινά και αν αυτοκτονεί ένας κάθε δεύτερη μέρα, από τον Ιούνιο οι ταχύτητες αυτές θα πολλαπλασιαστούν.
Η οικονομία μας, πλέον, θυμίζει το χορό του Ζαλόγγου. Σε κάθε στροφή νέων μέτρων, επιχειρήσεις και ολόκληρα κομμάτια της οικονομίας πέφτουν στο κενό. Η αρχή έγινε με τα media, τη διαφήμιση και τα κρατικοδίαιτα κομμάτια της οικονομίας. Όσο κρατάει το «πανηγύρι», τόσο περισσότεροι «νοικοκυραίοι» προστίθενται στα θύματα.
Μόνη νότα αισιοδοξίας σε αυτόν το χορό του Ζαλόγγου είναι ότι φάνηκαν πίσω μας, στην άκρη του δρόμου, να έρχονται, μετά τους Πορτογάλους και οι Ισπανοί για να χορέψουν. Παρότι, θεωρητικώς, ήταν τα «καλά παιδιά», τα γιατροσόφια της τρόικας δεν απέδωσαν. Καλώς τους...
Τώρα που γίναμε πολλοί και πέφτουν οι μάσκες της υποκρισίας και της ανοησίας, οι δανειστές θα πρέπει επιτέλους να έρθουν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα και να πάρουν μέτρα που θα λύνουν το πρόβλημα και δεν θα το κρύβουν κάτω από το χαλί. Αλλιώς, θα πρέπει να μάθει όλη η Ευρώπη πώς είναι να χορεύεις το χορό του Ζαλόγγου σε ρυθμούς συρτάκι...
πηγη
"Ισοτιμια"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου