Η «συνωμοτική» θεώρηση της Ιστορίας και η βεβαιότητα ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο της Γης αποτελούν αντιλήψεις ιδιαίτερα διαδεδομένες στη χώρα.
Ως εκ τούτου η διαμάχη ως προς το τι είπαν, πότε τα είπαν, πως τα είπαν και γιατί τα είπαν, το 2009, ο Ντομινίκ Στρος Καν και ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανένα.
Ωστόσο χρήσιμο είναι να υπενθυμισθούν δύο πράγματα:
Το πρώτο είναι ότι την απόφαση για την συμμετοχή του ΔΝΤ στην επιχείρηση διάσωσης της Ελλάδας (και στη συνέχεια της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας) δεν την έλαβε ούτε ο Ελληνας πρωθυπουργός, ούτε ο Διευθυντής του ΔΝΤ. Την έλαβε η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ η χώρα της οποίας συνεισφέρει τα περισσότερα σ αυτές τις επιχειρήσεις. Ηταν μια δύσκολη απόφαση, λαμβανομένου υπόψη ότι εκ παραδόσεως στη Γερμανία η πολιτική ηγεσία δεν αντιπαρατίθεται με την Κεντρική Τράπεζα. Το 2009 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε διατυπώσει τις αντιρρήσεις της έναντι οποιασδήποτε εμπλοκής του ΔΝΤ στη διαχείριση των οικονομικών ζητημάτων χώρας μέλους της ευρωζώνης. Και αυτό για τον απλό λόγο ότι το ΔΝΤ ενδιαφέρεται πρωτίστως για το πώς θα πάρει πίσω τα χρήματα των μελών του, ενώ η ΕΚΤ για το πώς θα παραμένουν σταθερές οι τιμές στην ευρωζώνη. Η Αγκελα Μέρκελ εκτίμησε τότε ότι το σημαντικότερο είναι να πάρει πίσω η Γερμανία τα χρήματά της, ή τουλάχιστον αυτό να πιστέψουν οι ψηφοφόροι. Ετσι το ΔΝΤ ήλθε στην Αθήνα. Το να πιστέψει κανείς ότι η Ελλάδα, η Ιρλανδία, ή η Πορτογαλία θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν με το ΔΝΤ ερήμην των Βρυξελλών είναι μάλλον εκ του πονηρού. Το επιχείρησε άλλωστε το 2009 η Ουγγαρία, που δεν ανήκει καν στην ευρωζώνη, αλλά σύντομα επανήλθε στην τάξη.
Το δεύτερο θέμα που αξίζει να διαφωτισθεί αφορά τα λόγια του Στρος Καν, κυρίως ενόψει των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία. Αν τα τελευταία δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου αληθεύουν, και λάβει την απόφαση να διεκδικήσει την προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, τότε η Ελλάδα (κατά κακή της τύχη) θα έχει την τιμητική της στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Και αυτό διότι σύμφωνα με όλες τις υπάρχουσες ενδείξεις, ο μεν Σαρκοζί θα επικεντρώσει την προσοχή του στα θέματα της λαθρομετανάστευσης, ο δε Στρος Καν στα θέματα της οικονομίας. Ο μεν πρώτος θα επιχειρηματολογεί για το «πως θα διώξει τους ξένους από τη Γαλλία», ο δε δεύτερος θα εξηγεί ότι είναι ο μόνος που μπορεί να εγγυηθεί ότι «δεν θα γίνει ποτέ η Γαλλία . Ελλάδα».
Μ.ΣΠΙΝΘΟΥΡΑΚΗΣ
"tovima.gr"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου